SERVET-İ FÜNÛN ŞİİRİ

Leyâl-i girizan, HÜSEYİN SİRED [SÎRET - ÖZSEVER], (1872-1959), Matbaa-i Ahmed İhsan, İstanbul 1909 = 1325 ( Rumi). Özgün karton kapağında, çok temiz durumda, 19 x 13 cm, 160+4 sayfa. Yazarın daha çok Servet-i Fünûn dönemi şiirlerini barındıran ilk iki eseri olan "Leyâl-i Girîzân" ve "Bağbozumu"ndaki şiirleri, ikincisinde dil bakımından hafif bir sadeleşme hissedilmekle beraber, hemen hemen, aynı dokudadır. Fakat, zamanla ve olayların etkisiyle Sîret'te de, dil ve üslupça çok açık değişmeler meydana gelmiştir. Hüseyin Sîret Özsever Servet-i Fünûn topluluğunun hayattan en son ayrılan temsilcisidir. Asıl adı Hamdullah Sîret'tir. Hüseyin Sîret, çocuk denecek bir yaşta iken şiirle uğraşmaya başlamış olmasına rağmen, ancak 1896 yılında Servet-i Fünûn'a yazmaya başladıktan sonra tanınmıştır. Servet-i Fünûn şairleri içinde duygusal yönü ve lirizmi en belirgin şair olarak tanınmıştır. O, konularını özellikle his ve ince temalardan seçmiş; "aşk, kadın, aile, özlem, gurbet ve tabiat güzellikleri" üzerine şiirler yazmıştır. Şiirlerinde tabiat daha çok, bir fon olarak göze çarpar.