SÜLEYMAN NESİB'İN ÖLÜMÜNDEN SONRA YAYINLANMAYAN ESERLERİ Süleyman Paşazade Sami Bey Külliyat-ı Âsâr ve İhtisasât, SÜLEYMAN PAŞAZADE SÂMİ BEY [SÜLEYMAN NESİB], (1866-1917), Evkâf-ı İslâmiyye Matbaası, İstanbul, 1918.

Özgün karton kapağında, kapak sırtı ve üzeri yıpranmış, harici temiz durumda, 27x17 cm, Osmanlıca, Fransızca, 404, [16] sayfa, s/b fotoğraflı. BDK - ÖZEGE; 18434. Şiirleri, nesirleri, konferansları, hakkında yazılanlar ile birlikte vefatından sonra, Nail Reşat tarafından yazılan bir girişle, 1918 yılında Süleyman Paşazade Sami Bey Külliyat-ı Âsâr ve İhtisasât adıyla yayımlanır. Süleyman Paşazade Mehmet Sami, Süleyman Nesib (d.1866 – ö. 28 Eylül 1917), eğitimci ve edebiyatçı.
Eser, 1866-1917 yılları arasında yaşamış, katıldığı Servet-i Fünun topluluğunda şiirleri ve fikir yazılarıyla tanınmış, ayrıca eğitimci olarak eğitimin her kademesinde önemli hizmetlerde bulunmuş bir eğitim, kültür ve sanat adamı olan Süleyman Nasib için dostları tarafından yazılan yazılar ve Sami Bey’in şiirleriyle, nesirlerini toplayarak hazırlanmış bir ‘anma kitabı’dır. Eserde Nail Reşid bey’in Süleyman Nasib’i çok yönlü tanıtımından sonra, onun şiirleri, makaleleri ve mektupları, dönemin edebiyat, kültür, sanat ve eğitim alanının ünlü, ünsüz pek çok şahsiyetinin, onun ölümü karşısındaki duygu ve hayatta iken ve ölümünden sonra basında çıkan onunla ilgili yazıları ile eski yazılı anma kitabının yayın aşamasında bulunan veya yeni gelen metinler de esere eklenerek sunulmuştur. Kitap okununca görülecektir ki, bu eser sadece Süleyman Nesib’i tanıtmakla kalmıyor, bize devrin siyasî, edebî, kültürel hayatıyla da ilgili kıymetli bilgiler veriyor.
Süleyman Nesib: Osmanlı Devleti’nde okul müdürlüğü, milli eğitim müdürlüğü, Darülfünun rektörlüğü yapmış bir eğitimcidir ve Servet-i Fünûn edebiyatçılarındandır. Asıl adı Süleyman Paşazade Mehmet Sami Bey idi ancak şair olarak “Süleyman Nesib” adıyla tanınır. Türk edebiyatında sone tarzını ilk defa kullanan şairdir